VANDAAG

16 maart (2025)

Openingsgedicht

als de stad mij letters geeft

laat mij dan niet dichter zijn

 

maar opener

 

want alleen open

kan ik ons in klinkers verbinden

 

aan mijn letters oren laten groeien

zo groot dat zelfs de olifant

in de kamer een stap opzij doet

en ik kan luisteren

 

وأنا أستطيع أن أسمع

 

نبض قلبك يترجمه لساني

وقلبي يمنحك القوة

معاً نكتبُ التاريخ

 

لمدينةٍ تزدهرُ بالياسمين

 

met jouw hart op mijn tong

mijn hart onder jouw riem

kunnen wij samen geschiedenis schrijven

 

van een bloeiende stad

 

waar ruimte groeit

in de diepte

omdat daar geen grenzen zijn

 

derinliklerde büyür kainât
zirâ orda engeller yerine
sonsuzluğa bırakır

 

geniş bir kalp herkese bir nefes, bir nefhâdır

 

in een open hart altijd plek is

 

kelimelerimizi  waar we onze talen  حيث نُغمّسُ لغاتنا

paylaştığımız yerde  in elkaars inkt dopen  في حبر بعضنا

lisanımız beraber akar  zij samen stromen  لكي يتضفقوا معاً

 

als berkel en ijssel

 

niemand nog aarzelt

erin te springen

omdat we elkaars hoofd

boven water houden met

 

letters als bakens

flessenpost

 

op de golven

- Dietske Geerlings

Twee leerlingen van Dietske Geerlings, Khaldoun Odeh en Özge Koç, hebben het hart van haar eerste stadsgedicht in de inkt van hun moedertalen gedoopt door stukjes vrij in het Arabisch en Turks te vertalen. Puzzelend hebben zij de geuren van jasmijn en kolonya toegevoegd. Verwonderd kijken en luisteren we naar elkaars raadselachtige tekens en vreemde klanken. Hoe begrijpen wij elkaar? Laten we samen klinken op de stad!

Terug naar alle gedichten

Nieuwsbrief

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief!

"*" geeft vereiste velden aan

Naam*
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

×
X