VANDAAG
13 mei (2025)
VANDAAG
13 mei (2025)in de schaduw van de zinsnede
onthoudt het onzegbare
zich van stem
maar waar in de wereldstorm
de slechtvalk cirkelt rond de toren
namen van kinderen in zijn klauwen
komt hier in de luwte
de raad bijeen
strijkt de hand over het hart
in de herinnering aan iets zachts
bij de spaanse poort
in de school aan de gracht
waar eens kinderen samendromden
vreemde emoties aan de orde van de dag
ontvouwt zich nu ruimte waar
niet het geld moet klinken
maar de herinnering aan hun lach
zing een rimpeling in oevers
breek wolken met handen
schep eenvoud uit letters en licht
vorm een dak boven het hoofd
van de wankelmoedigen
bij wie zich nu durft uit te spreken
wiekt een engel op de tong
- Dietske Geerlings
In mijn kennismaking met de burgemeester vertelde hij mij de zachtheid van Zutphen te willen behouden. Dat ontroerde mij. Ik ben moeder van vier kinderen, docent van nog meer kinderen en de gedachte dat wij onze zachtheid koesteren en doorgeven aan volgende generaties, vind ik hoopgevend. Ter opening van de raadsvergadering op 3 maart wilde ik daarom een gedicht schrijven waarin deze zachtheid zou terugkomen. Op de agenda zag ik tot mijn verrassing een ‘motie vreemd aan de orde van de dag’ over de bestemming van het oude Baudartiusgebouw, waar ik 28 jaar heb lesgegeven. Hoe mooi dat een oud-leerling met deze motie een lans breekt om in de vrijgekomen ruimte betaalbare woningen onder te brengen!
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief!
"*" geeft vereiste velden aan