De deur is los, kom graag naar binnen
in ’t pakhuis aan de Kolenstraat
waar een raadsel je te wachten staat
en Edith heel graag met je praat
over alle lagen op het linnen.
Kijk je goed? Zie je mij echt?
Dit is wat ik dagelijks doe
van schilderen word ik echt niet moe
dan doet de rest er niet meer toe
verbeeldt mijn innerlijk gevecht.
Ik voel de wereld, snuif haar op
vermeng de beelden diep vanbinnen
kook eerst een maal om te beginnen
ga dan tekeer als buiten zinnen
het moet perfect voordat ik stop.
De dieren zijn mijn grootste schat
die ogen, veren, hanenpoten,
alles wordt bijeengegoten
mens en dier als soortgenoten
fraai geschilderd op het blad.
Soms staat het huilen mij veel nader
dan het lachen van een clown
en voel ik mij volledig down
loopt de schmink vanaf de wenkbrauwen
kwetsbaar lelijk in het kader.
Met kleuren maak ik graag de sier
de pracht en praal van alle dagen
leidt voor mij tot nieuwe vragen
om de kijker uit te dagen
na te denken nu en hier.
En de schappen van het pakhuis
liggen vol met duizend schatten
zielsveel kunst, niet te bevatten
lading om uiteen te spatten
goed bewaard als in een kluis.
Ga eens winkelen bij haar
wie weet kun je waarheid vinden
die je vreselijk op gaat winden
of je ogen doet verblinden
dat is goede handelswaar.
Zutphen, leer die winkel kennen
zij die door je straten liep
en in jou haar kunsten schiep
en toch niet op rozen sliep
laat je door haar werk verwennen.
- Wolfram Reisiger
Stadsgedicht bij de opening van de tentoonstelling I’M A BIRD NOW in Museum Henriette Polak van het werk van beeldend kunstenaar Edith Meijering (1962-2022). Kolenstraat 27 is het adres van haar atelier, waar ze 26 jaar aan haar oeuvre werkte.
Wolfram Reisiger vertelt: “Het museum benaderde mij om in de functie van stadsdichter een bijdrage te leveren aan die expositie. In de aanloop ernaartoe heb ik onderzoek gedaan naar Edith, die vorig jaar is overleden. Ik heb haar ooit wel ontmoet, maar kende haar niet echt. Na het bezoeken van haar atelier en het bekijken van haar oeuvre samen met Lian Jeurissen van Musea Zutphen kreeg ik spijt dat ik haar niet nader heb leren kennen. Haar werk is uitgebreid en heel bijzonder. Een ontmoeting met een kunstenaar die haar hele gedachten- en gevoelswereld omzette in kunst en dat ook nodig had om overeind te blijven.”
Bij de officiële opening op 16 juni 2023 heeft Wolfram ook dit lied ten gehore gebracht:
I’m a bird now
COUPLET 1
Kijk! Kijk goed
Het is niet de buitenkant die er toe doet
Alles vergaat van minuut tot minuut
Ja of nee? een eeuwig dispuut
Maar het is niet zo zwaar
Maak je dromen waar
Voel! Zuig aan de knop
Verteer diep van binnen en roep het weer op
Laat vloeien de lijnen en denk niet bij na
Het wonder gebeurt op de plek waar ik sta
Stromend en vrij
Dat maakt mij nou blij
REFREIN
I’m a bird now
fearless and free
go with the flow
like a bumbling bee
duty of life
play with the rules
stay centered in mess
creating my jewels
COUPLET 2
Hard! Hard wordt weer zacht
Dat maakt de natuur met tijdloze kracht
Elke dag weer, bedenk wat je doet
Jouw scheppende hand, jouw eb en jouw vloed
In strijd met de tijd
De vergankelijkheid
Mens! Mens wordt weer dier
Al lijkt het onmogelijk, het komt op papier
Angsten verweven met bloeiende praal
Onschuldige ogen met woordloze taal
Mijn bron van plezier
Mijn eigen manier
REFREIN
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief!
"*" geeft vereiste velden aan