De herfst

Zutphen Literair & Kopwit Zutphen vieren de herfst! 

Van de roodharige Venetiaanse priester Antonio Vivaldi (1675/78 – 1741) kennen wij, naast veel ander moois, de concertreeks “Le quattro stagioni/De vier jaargetijden”, waarnaar zelfs een pizza vernoemd is. In meerdere handschriften zijn de vier delen voorzien van inleidende sonnetten, vermoedelijk door de componist zelf vervaardigd. Als vervolg op het sonnet dat de zomer inleidt, is hier het sonnet bij de herfst.

L’Autunno

Sonetto dismostrativo Sopra il Concerto intitolat
L’Autunno, compositione del Signore Don Antonio Vivaldi

Celebra il Villanel con balli, e canti
del felice raccolto il bel piacere
e del liquor di Bacco accesi tanti
Finiscono col sonno il Lor godere.

Fa che ogn’uno tralasci, e balli, e canti
L’aria, che temperata dá piacere
e la staggion ch’invitta tanti, e tanti
d’un dolcissimo sonno al bel godere.

Il Cacciator all nuov’alba à Caccia
Con corni, schioppi, e cani escono fuore
Fegge la Belva, e seguano la traccia.

Già sbigottita, e lassa al gran rumore
de schioppi, e cani, ferita minaccia
Languida di fuggir, mà oppressa muore.

De Herfst

Verklarend sonnet bij het concert met als titel
De Herfst, compositie van de Heer Don Antonio Vivaldi

De landman viert, uitbundig dansend, zingend,
zijn goede opbrengst uit de gulle gronden;
gaat met zijn Bacchusmaten maat’loos klinken –
vol zoete wijn wordt zoete slaap gevonden.

Dat elk even vergeet, al dansend, zingend…
De lucht deint lustig mee boven de gronden;
heel ’t jaargetijde nodigt gul tot klinken,
waarna verzaligd slaaprust wordt gevonden.

De jagers gaan op stap bij vroege morgen
met honden, hoorngeschal en met geweren.
Het wilde dier vlucht, en zij volgen sporen…
Vermoeid, verstoord, verzwakt door al’t ontberen,

door schot en hond verwond, rest dreigend grommen –
geen vluchtweg open meer, zal het creperen.

(vertaald uit het Italiaans door P.B. Kempe)