Spreeuwen in het stadsmoeras

‘Spreeuwen in het stadsmoeras’ werd geschreven in een tijd dat spreeuwenwolken onnavolgbaar aan de hemel zigzagden alvorens onverwacht ergens neer te strijken. In de binnensteden werden ze met doodskreten uit luidsprekers uit bomen en struiken verjaagd, omdat ze uitbundig op auto’s en straatstenen poepten. Nu zijn die glanzende vogels weg, voorgoed lijkt wel. In Frankrijk en Italië werden ze met duizenden tegelijk in netten verstrikt en gedood. Hier dreigden andere gevaren. Een enkele verweesde spreeuw waagt zich nog wel eens in de tuin, op zoek naar larven en insecten. Maar ook die zijn, naar het schijnt, aan de verliezende hand.

H.C. ten Berge (1938) is dichter, prozaschrijver, essayist en literair vertaler. Hij woont in Zutphen, wat onder andere zichtbaar is bij zijn roman Het geheim van een opgewekt humeur (1986) en de novelle Een Italiaan in Zutphen (1991). Bij de Bult van Ketjen is het muurgedicht ‘IJsselbrug in de ochtend’ van zijn hand te vinden – letterlijk: in Ten Berges handschrift in rvs; de dichter heeft het zelf in juni 2019 onthuld.
In 2006 ontving Ten Berge de P.C. Hooftprijs voor zijn hele oeuvre. Onlangs verscheen bij uitgeverij Koppernik een bundel narratieve gedichten, gebaseerd op zijn herinneringen aan de jaren veertig, getiteld Een kinderoog, De vroege jeugd van Xander Specht.