In de Zuidwijken

1.
Wij kwamen lang geleden
naar een stad die wij niet kenden.
Verlieten toen de Randstad
want de markt was een ellende.
We moesten ergens wonen
dus wij kwamen hier terecht.
Puur bij toeval, niet berekend
maar het bleek allang niet slecht.

We droomden van een huisje
uiteraard een boerderij.
Toch we hadden geen fortuintje
dus die droom die ging voorbij.
En wat Funda ons kon bieden
ja, dat was tot onze schrik
juist het lelijkste van alles
maar we gunden het een blik.

Zo bleek het juist te passen
en de buurt die viel wel mee.
Rustig erfje, weinig auto’s,
voor de kinderen was ’t oké.
Lieve mensen onze buren
en we vierden met elkaar
mooie dagen, mooie uren,
dus nu vragen jullie: waar?

(refrein)
In de Zuidwijken,
Samenleving op de vette klei,
50 jaar lang huizen rij aan rij,
Zo’n bloemkoolwijk valt mee,
Het was een goed idee,
Het is ons in die jaren goed gegaan.

In de Zuidwijken,
Leven langs de IJssel in het groen,
Ook al is er niet zo veel te doen,
We wonen op een kluit,
Hier in Zutphen-Zuid,
Een beter plek kan werkelijk niet bestaan.

2.
We woonden in de Braamkamp
in de buurt van Stokebrand.
bij Tichelkuilen, Moesmate
en het Begijnenland.
De Waarden, Stoven, Helbergen,
vlak bij het Zwanevlot,
de Weerdslag en de Brink
en ook nog Bronsbergen tot slot.

En al die mooie buurten
hebben een ding toch gemeen:
wanneer je zoekt naar een adres
verdwaal je er meteen.
Verlaat je eens de doorgangsweg
dan is het einde zoek.
Het labyrint dat eist z’n tol
want hierop rust een vloek.

Zo raakt men door de nummering
de tel hier echt wel kwijt.
Je ziet de een maar niet de twee
en zo word je misleid.
Na uren snap je het idee:
de delen zijn gesplitst!
Waar kan je dat gebeuren?
Ik vermoed dat je dat wist.

(refrein)
In de Zuidwijken…

3.
Het valt gauw op dat deze wijk
gevuld is met talenten.
Met opa’s op gitaren,
buschauffeurs en ook docenten.
In ieder huis zo lijkt het wel
daar speelt zich heel wat af.
Van deze inventieve kracht
daar sta je werkelijk paf.

Je komt elkaar dan tegen
bij de winkels op de Brink.
Bij een van de vier scholen
of voor dans bij Vieberink.
Wanneer het lekker warm is
gaat men naar ’t Bronsbergenmeer.
Als ’t koud is naar de sauna
of gaat sportend daar tekeer.

Er zijn ook plekken in de buurt
die voelen als oasen:
de Bijentuin, de Dierenwei,
waar dieren staan te grazen.
De Bongerd en de Wiebelwap,
de stroken langs de Laak.
Je weet allang waar dit bestaat,
ik zong het al zo vaak.

(refrein)
In de Zuidwijken…

- Wolfram Reisiger