In de Nieuwstad is veel ouds.
Ook is hier de poort te vinden,
Waardoor Spanje binnenviel
Om de stad aan zich te binden.
De sporen zijn nog altijd zichtbaar,
Maar de toedracht blijft omstreden.
Was de moorddaad wel zo zwaar?
Dit betwijfelt Visser heden.
Veelal speurden de geleerden
Naar de waarheid van die daad.
Zelfs Baudartius deed zijn poging
En wordt beticht van plagiaat.
Zo te gissen en te zoeken
In het oude dat verdween.
Voor een reünie is dat voldoende,
Na honderd jaar kwam men bijeen.
Van de gevel van de school
Verdwijnt de naam Baudartius.
‘Rest in peace’, zo wil men roepen.
Quid autem veritate laudatius?
Niets blijft – denkt men – als het was
Voor het leraar-leerlingpand.
Toch elegant gaat alles door
Als Kompaan en als Eligant.
Hier in Zutphen komt men op
Voor de armen en de Zwakke.
Dertig jaar lang zonder weten,
Nu heeft men een spoor te pakken.
Dat is mazzel, want wat bleek?
In de krochten van de stad
Deed men grondig onderzoek
Tot men iets gevonden had.
Deze case was lang in til,
Een cold turkey voor de macht.
En er waren drugs in ’t spel,
Wat de pijn ietwat verzacht.
Soms heeft waarheid veel gezichten
In de monden van de stad.
En waartegen zij zich richten,
Voor de monden blijft geen blad.
Zou men ook zo grondig klagen
Tegen huidig stadsbeleid?
Welke lijken zijn verdwenen
Onder ambtenaars tapijt?
Zou Baudartius nu nog schrijven,
Hieraan had hij toch de pest.
Dood verstoorde toen zijn werken,
Maar doden zwijgen toch het best.
- Wolfram Reisiger
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief!
"*" geeft vereiste velden aan