4 mei 2022

Bijna waren we vergeten
dat het niet vanzelfsprekend is
dat je rustig over straat loopt.

Dat je voor een boterham en
een gekozen parlement moet vechten.
Bijna vergeten, dat medemenselijkheid

niet uit de staatskas komt. Dat vrijheid
en veiligheid groter zijn dan wij.
Hoe konden we zo achteloos leven

zeggen we nu Europa weer brandt.
Zij die ons voorgingen wisten het.
Dat alles in een oogwenk kapot kan gaan.

Dat er nooit zomaar vrede is.
Ze gaven ons vrijheid terwijl zij vielen.
Dwars door het kabaal van de wereld

zijn ze ineens weer heel nabij.
Her-inneren is je hart op de pijn leggen.
Her-denken is dit alles opnieuw overwegen.

Twee minuten stilte is wel het minste.

- Otteline van Panthaleon van Eck