Drie schilders

drie schilders wonen hier

voor even dan in de schaduw
van een late middeleeuw

buiten hangt nu binnen
boomwortels aan de wand

zie

de ijssel is geen plek
zij is een zicht of
een gedachte en bovenal
zij stroomt en daarom

drijf ik door de kamers
van watertoren naar walburgis
en gingko biloba

een uil raakt en mijn
hart sterft

de reflectie in het glas
in lood blijf ik zwaar
traag voel ik hoe de tijd een
spoor trekt door de stad

in mij uit schetsen gaat

ik kijk niet goed

ik begon en vergiste mij
want het zijn er
twee die schilderen

en het is er een die etst

- Dietske Geerlings