In Contact Zutphen-Warnsveld d.d. 13 april 2022 stond een oproep van Zutphen Literair aan de lezers om Ida Gerhardt te gedenken met een gedicht.
In de editie van 17 augustus werden weer drie inzendingen gepubliceerd.
Schromend, een ode
Ida en haar Marie woonden ‘buiten’,
Ida en haar poëzie in Papieren duiven.
In die roman van mij en de werkelijkheid
werden haar gedichten op muziek gezet.
De echte componist was Jan Guichelaar.
Bij onze gezamenlijke presentatie
zaten Ida en Marie vooraan, geraakt.
Zij kwamen nog sporadisch in het openbaar
en dit werd de laatste keer –
in ‘haar Broederenkerk’ met perfecte akoestiek.
Aarzelend gaf ik een exemplaar; lazen ze zoiets?
Dagen daarna belde Ida en vertelde:
‘Ons werkschema is streng, maar telkens eten we
vroeger en besteden meer tijd aan Papieren duiven.’
Spoedig overleed Marie en Ida zag steeds minder.
Tegen beter weten in vroeg ze me tele-
foonnummers te schrijven in radeloos groot formaat.
Ruim dertig jaar later, 2022,
is het eervol om Ida’s poëzie voor Amerika te vertalen.
Arno Bohlmeijer
—
De vogel is niet meer
Bezweek aan hartepijn
De wind fluistert haar naam
Van zij die sprak
Totdat ze brak
Hij kwam te laat
Om zielepijn te helen
Kon alleen haar koude huid
nog strelen
Hij kwam te laat…
Clemens van de Goor
—
diepgang
een rijm is als een rivier
neerslag van gegeven(s)
met troebel water geschreven
op een bodem van papier
vrijzinnig onder dwang
de richting bepaald
de snelheid stijgt en daalt
al naar gelang
het mysterie vanbinnen
verzonken in samenvatten
tot een verkwikkend spatten
de waarde stroomt door de zinnen
André de Bruijn
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief!
"*" geeft vereiste velden aan