Ida Gerhardt (2)

In Contact Zutphen-Warnsveld d.d. 13 april 2022 stond een oproep van Zutphen Literair aan de lezers om Ida Gerhardt te gedenken met een gedicht.
In de editie van 11 mei werden de eerste twee inzendingen gepubliceerd.

Beeld van Ida

Vanuit een bocht in de rivier
zie ik haar op de kade staan,
gegoten in een bronzen jas:
de dichteres. De blik gericht
op overkanten, het oor vervuld
van wat de taal haar bracht.

Maar te ontmoeten is zij hier,
in de strook herfstkleurig riet
dat aan mijn voeten golft
en ritselt in de wind en oplicht
waar de zon zich onverwacht
tussen de wolken wringt.

In mijn gedachten open ik
de bundel en ik hoor de stem
waarmee zij ál dit golfbewegen,
heel het kleurpalet van water, zon
en ijle stengels met hun scherp
gepunte blad in één regel ving:

“het rietland goud en roest van dracht.”

Louise Broekhuysen

De laatste regel is een citaat uit het gedicht ‘Naar de winter’, uit Het veerhuis (1946) van Ida Gerhardt.

Ontmoeting

Goedendag mevrouw Ida Gerhardt
U kent mij niet en ik U
Zo dicht bij
Nu even alleen
voor mij
als BRONSPILAAR
Met de illusie U
te hebben aangekeken
U zomaar te kunnen spreken
voedt mijn fantasie
en verleidt mij te zwichten
voor een poging te gaan dichten

Hendrik J.M. Planting